In mei 2012 werd bij de Friese merrie Megan spat en artrose geconstateerd. De dierenarts adviseerde om Megan te laten inslapen. Daar wou eigenaresse Frencis niet van weten. Ze nam een goede smid in de hand, en op advies van een vriendin ging ze GlucoHorse gebruiken. Een groot half jaar later liep Megan opnieuw perfect regelmatig. Niet alleen perfect regelmatig, de merrie bewoog zich ook goed genoeg om een FNRS dressuurproefje te lopen, én een winstpunt in de wacht te slepen.

Hallo mensen van Glucohorse,

In mei 2011 kocht ik mijn, toen 14 jarige, friese merrie Megan. Mijn eerste eigen paardje, dus een droom die eindelijk na 30 jaar werkelijkheid werd. Echt een super lief paard, dat hard voor je wilde werken, maar absoluut geen dressuurpaard is. Ze heeft zeven veulens gehad en met een iets langere en toch wel wat weke rug is ze niet echt geschikt om dressuur te rijden, maar recreatief is het een geweldig paard.

Mijn man was met haar in de rijbak aan het rijden (mei 2012) en ineens maakt ze een vreemde misstap met haar rechter achterbeen en zakte ze wat door haar achterhand. Ze herstelde zich goed en bleef gelukkig op dr benen staan. Ik vond toch dat er iets geks was met haar draf en we zijn een aantal weken gaan stappen, want volgens de één lag het aan de mok, volgens een ander lag het aan spierpijn en nog anderen hadden ook weer een ander idee ervan. Na alle zaken uitgesloten te hebben, toch de veearts laten komen. Die constateerde spat aan het rechter spronggewricht en raadde ons aan foto's te laten nemen.

Op de foto's was te zien, dat het spronggewricht flink was aangetast en door het trauma van de misstap zou het in versnelling zijn gekomen. Ook was er linksachter lichte atrose te zien. Helaas zei de veearts dat er aan de spat niets meer gedaan kon worden. Hij raadde mij aan Megan in te laten slapen, omdat het toch verkeerd aan het aangroeien was, doordat ze ook verkeerd op d'r hoeven stond. Hij zag er geen heil in dat ze ooit nog normaal zou kunnen lopen. Het was alsof ik een mes tussen mijn ribben kreeg en de grond onder mijn voeten weg getrokken werd.

Ik gaf aan, dat ik op zijn minst met speciaal beslag het een kans wilde geven. Hij ging overleggen met zijn collega en belde mij later terug dat ik het bij godsgratie maar moest proberen, maar wel heel reëel moest blijven. Ik heb een goede hoefsmid in de hand genomen en Amé (haar verhaal is ook hier op de site te lezen) raadde mij glucohorse aan. Ik vond het wel allemaal te mooi om waar te zijn, maar haar paard Santo ken ik en ik weet hoe hij nu loopt. Een filmpje op de site gaf mij de doorslag om het toch maar eens een drie maanden te proberen. Niet geschoten is altijd mis, toch ?

Binnen twee dagen had ik de drie potten al binnen en zijn we metéén er mee begonnen. De hoefsmid mat een paar speciale ijzers aan, en nu zeven maanden later loopt Megan nog steeds rond. Niet alleen in de wei, neeeee zeker niet, we zijn lekker met haar aan de slag gegaan en ons meissie loopt inmiddels beter dan ze ooit gedaan heeft. Mijn bijrijdster heeft vanmiddag zelfs een FNRS proefje gedaan en een winstpunt binnen gesleept in de F5.

Megan beweegt zich nu beter dan ze ooit gedaan heeft. In ieder geval goed genoeg om een FNRS dressuurproefje te lopen, én een winstpunt in de wacht te slepen.

We gaan uiteraard geen gekke dingen doen met Megan, maar dit wil toch zeggen dat ze heel goed loopt, ondanks haar spatbeen en atrose, en zelfs al is het vandaag niet boven nul graden geweest buiten. Haar hoeven zien er mooi uit en sinds oktober heeft ze geen stap kreupel meer gelopen. Zelfs haar vacht is enorm aan het glanzen en haar hoeven zijn enorm hard geworden. Ik denk, dat het moment dat de GlucoHorse is aan gaan slaan, het niet alleen op haar gewrichten een goede uitwerking heeft gehad, maar ook op haar vacht en hoeven.

Ik heb besloten, dat als ik ooit een ander paardje koop, die ook alla minuut GlucoHorse toegediend zal krijgen, of het nodig is of niet, want ik ben super tevreden met dit resultaat. Dank je wel Amé voor de tip en natuurlijk GlucoHorse voor het helpen van mijn lieve friese merrie. Als dit er allemaal niet was en de hoefsmid niet zo zijn best had gedaan, dan was ons Megan er niet meer geweest en nu genieten we nog volop van haar.

Groetjes, Frencis en Megan (Almere, NL)